Bağlama

Bağlama ya da saz, Türk halk müziğinde yaygın olarak kullanılan telli tezeneli bir çalgı türüdür. Tezene denilen kiraz ağacı kabuğundan yapılmış bir mızrapla tellere vurularak çalınır. Tekne bir kütükten oyulmuştur ve armut biçimindedir. Kullanılan tekniğe göre mızrap (tezene) veya parmaklar ile çalınır. Parmaklarla çalma tekniğine şelpe ve dövme denir. Bağlama, kullanım amaçlarına göre farklı tür ve boylarda çalınmaktadır. Günümüzde genellikle cura, çöğür, kısa saplı bağlama, uzun saplı bağlama, tambura, divan sazı ve meydan sazı gibi türlerle tanınır. Bağlama; tekne, göğüs ve sap olmak üzere üç ana kısımdan oluşmaktadır. Tekne kısmı genellikle dut ağacından yapılmaktadır. Ancak dut ağacının dışında ardıç, kestane, ceviz, gürgen gibi ağaçlardan da yapılmaktadır. Göğüs kısmı ladin ağacından, sap kısmı ise gürgen, ak gürgen veya ardıç ağacından yapılmaktadır. Bağlama metodları ise halk müziğinde çoğunlukla karşılaşılan düzenler şunlardır: (Parantez içindekiler, üst, orta ve alt tellerin çekilmesi gereken seslerdir). Bağlama düzeni (La, Sol, Re) Bozuk düzeni, kara düzen (Sol, Re, La) Misket düzeni (Fa#, Re, La) Fa müstezat düzeni (Fa, Re, La) Abdal düzeni (La, Re, Sol) Do müstezat düzeni (Sol, Do, La). Bağlama fiyatları ise modeline, malzemesine, boyutuna ve markasına göre değişiklik gösterir.